Хүмүүс гэж сонин шүү...Өөрсдөө их сонин.. Бас сонин сайхан, хов живэнд ч дуртай...Хүнээс сонссоноо мэддэг юм шиг ярьна...Мэддэггүйгээ мэдэхгүй ээ гээд хэлчихгүй...Хүнд заах дуртай, заалгуулах бүүр ч дуртай...Ухаарал аа гэж... ухаарч амжаагүй байж үхэх гэж яараад л... яаруулаад л... хойноос нь ч нэг татаад...урдаас нь ч нэг чангаагаад...Амар тайван жаргах цаг хурдан ирвэл..../үхэх цаг гэж ойлгоноо энэ нэг ялзарсан толгой/ сайхан суухымсан...Насандаа ганц ч сууж үзсэнгүй...Хөл хөсөр, гар амар.....Нэг л их ухаантай тархинууд...өөрсдөө ялзарч байгаагаа мэддэггүй... мэдсэн нэг нь итгэдэггүй...итгэсэн нэг нь нэгмөсөн бордоо болхыг нь хүлээгээл суужийдаг...Ялзарсан тархиа гэж...Ном унш л гэнэ...Юм бич л гэнэ...Тоо бод л гэнэ... Тэглээ гээд нөгөө тархиных нь хэдэн үрчлээ нэг нугалаасаар нэмэгдэж "хөгширнө үү" л гэхээс...Нэг нь ч гэсэн, гүй ээ ядаад хоёрны нэг нь ч гэсэн наад тархиа амраа, зүгээр суу гэж хэлж болдоггүйн байхдаа...Инээд...